Waarom weten we niets meer over onze voeding?
Hoe heeft het zover kunnen komen? We weten amper meer wat over onze voeding af. Hoe hebben we het laten gebeuren dat onze voeding en de manier waarop het geproduceerd en bereid wordt, de afgelopen 70 jaar zo ingrijpend is veranderd? Dit heeft alles te maken met de wereldwijde ontwikkelingen op de gebieden industrialisering, mechanisering en automatisering. Deze ontwikkelingen hebben ons voorspoed gebracht, waardoor we vele mogelijkheden konden creëren.
Progressie op alle gebieden, maar niet op onze voeding
Op vele gebieden is veel progressie geboekt. Denk hierbij aan scholing, gezondheidszorg, hygiëne, mensenrechten, vrede, technologie, mobiliteit, woningbouw, technologie en wetenschap. We hoeven ons tegenwoordig weinig zorgen meer te maken of we morgen nog wel te eten hebben, of een dak boven ons hoofd.
We hebben tegenwoordig de keus om ons ontplooien en dingen doen die we leuk vinden. Tot ver in de jaren ’80 is dit niet zo geweest. De kans is groot dat jij mensen kent met een leeftijd van 70 tot 80 en ouder en die vroeger nog bittere armoede hebben gekend.
Verleden tijd
Die bittere armoede kennen we niet meer. Je zou het soms niet zeggen, met al die negatieve berichten in de krant en de voortslepende economische crisis. Maar in Nederland zijn de afgelopen 70 jaar enorme stappen gemaakt op vele gebieden. Echter, op het gebied van onze voeding zijn wij, de draad behoorlijk kwijtgeraakt. Tussen 1900 en 1950 besteedde iedere moeder een significant deel van haar dagelijkse tijd in het doen van inkopen en bereiden van maaltijden. Dit proces hebben we geleidelijk aan uitbesteed. Dat is dus letterlijk verleden tijd.
Waar komt je eten vandaan?
Tegenwoordig produceren multinationals onze voeding. We hebben geen idee waar welke producten vandaan komen. Pindakaas kan net zo goed in China gemaakt worden, als in Nederland. Een product als Goji bessen uit het Himalaya gebergte van Tibet, die vermarkt worden als superfruit, worden gewoon gekweekt in Europa. Als individu heb je geen controle over de productie en de herkomst van voedingsmiddelen.
Look and feel
Vervolgens belandt het overgrote merendeel van onze voeding in supermarkten, waar het middels slimme technieken aan je gepresenteerd wordt. Helaas zijn hierin de kleuren en de verse look and feel, belangrijker dan de voedingswaarde. Een tomaat wordt tegenwoordig gekweekt om er mooi rood en onbeschadigd uit te zien en smaakt waterig. Een sinaasappel wordt onrijp van de boom geplukt, oranje gespoten en weken lang opgeslagen in een koelcel, alvorens deze in de supermarkt ligt.
Industrieel proces
Er is bijna geen kip meer te vinden die vrij kan rondscharrelen. Zij worden, net als runderen, varkens en vissen veelal geproduceerd in enorme centra, om als voedsel te dienen voor ons. De voedselketen is geïndustrialiseerd. Dit leidt onder andere tot tal van geassembleerde voedingsmiddelen. Dit zijn voedingsmiddelen die bestaan uit een aantal basisingrediënten zoals aardappelzetmeel, tarwe, mais, melk, soja en een hoop E-nummers. Deze combinatie kan een koek worden, maar ook een pakje soep.
Een combinatie
Check de etiketten van soepen en sauzen uit een pakje en blik, chips, bepaalde merken pasta, koeken, taartjes, kant-en-klaar maaltijden, bepaalde fruitdranken en dergelijke maar eens. Je zult daar een combinatie van tarwe, maïs, soja, melk, aardappelzetmeel en E-nummers vinden. Het is dus goed om te beseffen dat de ene combinatie, van deze ingrediënten leidt tot een koek en een ander combinatie van deze ingrediënten tot een chipje. Wat gezonde voeding dan is, kun je onder andere lezen in het e-boek Gezonde Voeding. Je kunt deze ook als paperback kopen.
Dit zijn heel rake opmerkingen, ook voor België geldig…